Poetry

உன்னை சொல்லால் வடிக்க சொற்களை திரட்டுகிறேன்…. சொற்கள் வர மறுக்கின்றன உள்ளத்தில் ஆடும் ஊஞ்சலாய் உன் நினைவுகள்…. அன்னை மடியில் தவழ்ந்த நாட்களில் அரவணைப்பை உணர்ந்தேன்…. அவள் நினைவுகளில் தவழும் நாட்களில் அன்பை உணர்கிறேன்… கருவறையில் தொடங்கிய வாழ்வில் காலத்தால் அழிக்கப்படாத பக்கங்களாய்உன் நினைவுகள்…. மெல்லென நகரும் ரயில் பயணம் …… யன்னலோர இருக்கைகள்…. அவள் நினைவுகளுடன் நகரும் நாழிகைகள்…… எதிரே நீ இருந்தாலும் – உனை கண்ணாடியில் பார்க்கிறேன்… உனக்கே தெரியாமல் என் கண்களால் களவாடப்படும் […]

සඳවතට ළං වී සඳවතට ළං වී පෙම් බඳින තරුවක් දුටුමි පෙම් බඳින තරුවට මම ද සිත බැඳුණි අමාවක දා රෑක  තනි වූ තරුව දැක නෙතර කඳුලැල් නැඟුණි සඳ කොහිද විමසුවෙමි තරුව අඬනව තාම කට්ට කළුවර රෑට ඒත් තරු දන්නෙ නෑ තරු දිහා බලාගෙන තරු රටාවක් හොයන  සිත්තරෙක් ඉන්න වග By Leo Ashani Imalka

නිවි නිවී දැල්වෙන  තරුවලට හැමදාම ලියවුනා කවි බොහොම පෙම්කලා තරුවලට  මායාවකින් වගේ  ඇහැරිලා බැලුවම සඳ සාවියක් හිරකරන් ඉඳ හිට නොපෙනී ගිහින් ළා තරු එලියට වැඩියෙන්   හිත පිරෙන්න එළියක් දෙන  සඳකුත් තිබුනා ඒ අහසෙම By Leo Ashani Imalka

Me, the sweetheart of the Fallen Spring Captivated to thy light While my heart murmured, “Marvellous is the summer too.” I saw the twinkling stars In thy humble slaves of leaves, When the West-Wind, the Messenger Commanded to bow thee with his soothing touch. I took pride in thee While the autumn leaves, Sparkled in

Whispers of the unseen In hidden shadows, a world remains unseen A blind soul’s journey, senses keen Touch whispers tales on fingertips Emotions bloom from chatty mouth Beauty in echoes, a grand symphony Scents embrace an untouched realm   Yet sighted eyes, they often miss The wrongs that fester, society’s chasm In blindness, a peculiar

To Remember When life does not serve your heart’s interest, Let her do the math for you, Let her count the days you should be sad, Let her count the days you should be glad, Pushing her out with the worst of the worst, Storming out of problems, Or overthinking by sinking into the deepest

ආදරේ අවුරුදු ගාණක් පරණ වයින් බීලා නැති, කෑවම මත් වෙන ඩාක් චොක්ලට් ගැන දන්නේ නැති අය ආදරේ සමාන කරන්නේ ඇස් දෙක පියා ගත්තම ඇහි පිහාටුවක බරවත් නොදැනෙන එක්තරා විදියක නෙල්ලි රහ හැඟීමකට.  ගල් ගිලලා වගේ හිර වෙන බොඳ වෙච්ච ලා නිල් පාටට ඇස් කරකවන මී පැණි වගේ තික් හැගීමක් ඒක. ෆෑන් පෙත්තක දැවටෙන දූලි තට්ටුව